Top

Holarchie

Tekst: Emmelie van Dongen | Beeld: Annemarie Hendriksen

Met de plusminus 50 mensen, die hier in Ecodorp Boekel wonen vergaderen we met behulp van het organisatiemodel van de holarchie. Holarwattes? hoor ik het gros van de mensen denken. In jip-en-janneketaal is er bij ons geen leider of baas. De verantwoordelijkheid hebben we onderling met elkaar verdeeld in cirkels en rollen. Van binnenuit geef ik jullie een kijkje hoe holarchie werkt.

Vergaderen

Vandaag met Cirkel PR vergaderen we in Cirkel één bij Maria thuis. Op mijn laarzen baan ik mij een weg door de plassen. Bij de achterdeur brandt door een lantaarnvenster een verwelkomend kaarslichtje. Iedereen druppelt binnen en neemt plaats aan de grote houten tafel. We beginnen altijd met een check-in. In een paar zinnen deelt iedereen hoe hij of zij erbij zit. Het maakt dat je je hoofd kan legen van wat er die dag heeft gespeeld en dat je elkaar beter kan zien en horen.

Iedereen ontspannen?

Na de check-in kijken we de actiepunten van de vorige vergadering door.

Hierop volgend komen een ieders spanningen aan bod. Iedereen deelt in één max twee woorden een spanning, die op de agenda komt. In het begin moest ik wel wennen aan deze term en nog steeds kan ik de voor ons inmiddels geijkte grappen niet onderdrukken. ‘Zo, zijn we allemaal ontspannen?, dan kunnen we nu beginnen’.

Na afloop van de ronde lopen we ieders punt af. Een vergadering loopt hierdoor vrij gestructureerd en gestroomlijnd. Ieders stem en inbreng wordt gehoord. Alle cirkels vergaderen op deze manier en eens in de drie weken komen de Cirkel leads bij elkaar samen in de Dorpscirkel waar overkoepelende spanningen worden besproken.

Naast Cirkel PR zijn er nog een twaalftal andere cirkels met daaronder weer subcirkels.

Bijna dagelijks vindt er in iemands huisje een vergadering plaats.

Cirkel Mantelzorg is een subcirkel van Cirkel Sociaal. We hebben hier in het ecodorp namelijk ook vier mantelzorgwoningen en twee woningen voor asielzoekers. In de volgende colum zal ik hier een lichtje op schijnen.

Mijn naam is Emmelie

Sinds 1,5 jaar woon ik in Ecodorp Boekel, waar ik aan de rand van het weiland in een woon- leefgemeenschap met 36 huishoudens woon. In drie cirkels zijn de huizen van kalkhennep uit het zand getrokken. Op ons terrein hebben we diverse andere innovatieve duurzame manieren ontwikkeld om beter voor de aarde en natuur te zorgen. In deze column deel ik met jullie de laatste ontwikkelingen.

Wat vindt u van dit artikel?