Voor mij is één van die plekken zonder twijfel het strand van Castricum. Elke keer als ik daar met blote voeten de duinen afloop, de geur van zout opsnuif, het ruisen van de zee hoor, dan kan ik geraakt worden tot tranen toe. Van geluk. Van herkenning. Van thuis zijn, zonder dat ik er ooit gewoond heb. Het bijzondere is: ik ben iemand die houdt van afwisseling, van ontdekken en reizen. En toch blijft deze plek mij steeds roepen, alsof ze me herinnert aan iets wat ik allang wist, maar vergat. Gewoon zijn.

Een goede vriendin van mij heeft dat met Barcelona. Vanaf haar eerste bezoek voelde het alsof ze daar al jaren leefde. Inmiddels bezit ze er een appartement, en ik vermoed dat ze daar haar oude dag zal slijten, nippend aan cortado’s in de ochtendzon. Haar lijf wist het meteen: hier ben ik op mijn plek.

Maar het kan ook andersom

Stel je voor: je hebt maanden uitgekeken naar een reis naar Australië. Je hebt blogs verslonden, foto’s bekeken, de voorpret was minstens zo groot als de reis zelf. En dan kom je aan… en het voelt niet goed. Niet omdat het land niet mooi is, of de mensen niet aardig zijn. Maar iets in jou zegt zachtjes: nee. Alsof je systeem niet wil landen. Een subtiele onrust. Een mismatch die je niet kunt verklaren. Je reisgenoot geniet volop, maar jij voelt je leeg. Wat dan?

De reflex is vaak: negeren. Doorgaan. Jezelf streng toespreken. ‘Doe niet zo moeilijk, geniet gewoon!’ Maar misschien is het juist daar dat we onszelf tekortdoen. Want jouw lichaam liegt niet. Het energiesysteem waarin je leeft, voelt haarfijn aan of je op de juiste plek bent. En als je durft te luisteren naar die signalen, zelfs als ze je verrassen of teleurstellen, dan wijzen ze je misschien de weg naar een plek waar je wél thuishoort.

Aarden is geen modewoord

Het is geen vaag concept, geen trend uit een wellnessfolder. Aarden betekent letterlijk contact maken met de aarde. Met je voeten op de grond, je energie terugbrengen naar de basis.

En dat kan op verschillende manieren: wandelen op blote voeten, zwemmen in zee, je handen in de tuin steken of gewoon stilzitten in een park. Maar het kan ook zijn dat een bepaalde plek op de wereld jouw energie voedt op een manier die je niet logisch kunt verklaren.

Er zijn mensen die zich diep verbonden voelen met specifieke plekken op de wereld. Soms zelfs plekken waar ze nog nooit eerder zijn geweest. Volgens sommigen heeft dat te maken met oude leylijnen, energetische krachtvelden die over de aarde lopen en waar bepaalde plekken mee resoneren. Stonehenge. Machu Picchu

Of gewoon dat pleintje in je geboortedorp waar je als kind uren in het gras lag te staren naar de wolken.

Waar je moet zijn

Aarden is luisteren. Naar je lichaam, je energie, je intuïtie. En als je dat doet, brengen die signalen je steeds dichter bij de plekken waar je hoort te zijn. Of keer je terug naar die ene plek, telkens weer. Want aarden is niet alleen een plek vinden. Het is thuiskomen. En misschien zijn dat maar drie plekken in je leven, maar als je ze vindt, koester ze dan. En vergeet ze nooit.