Top

Tegearre of together?

Tekst: Albert Poutsma | Beeld: Pixabay

Alles is met elkaar verbonden, we zijn onderdeel van één groter geheel. Een groter geheel maar daarbinnen verwikkeld in een strijd om het voortbestaan, en dit gegeven zorgt voor een continue aanpassing, evolutie. Samen, tegearre strijdend om het voortbestaan.

Het recht van de sterkste

Het leven evolueert, soorten evolueren, dieren, planten, alles evolueert. Zelfs de talen van de mens. Alleen gaat de evolutie van talen veel sneller dan die van diersoorten. Maar als de soort Homo Sapiens ingrijpt in de wereld van andere diersoorten kunnen op het oog snellere evoluties ontstaan: bij virussen, planten maar ook bij dieren. Van wild zwijn naar varken of van wolf naar hond, van moeflon naar schaap.

Het verraad van de Canis lupus 

De mens krijgt het nu zelfs voor elkaar om de ene Canis lupus in te zetten om ‘zijn’ Ovis, te beschermen tegen de andere Canis lupus, tegen zijn eigen soort! Evolutionair gezien een vreemde situatie. Maar de mens is de natuur allang ontstegen. En de ene Homo Sapiens beschermt soms de neushoorn tegen de andere Homo Sapiens.

Ook talen evolueren

Vanuit het Noordzee-Germaans ontstonden ooit zowel het Fries als Engels. Vanuit het Latijn ontstonden o.a. het Spaans, het Frans maar ook de tweeling Catalaans en Occitaans. ‘Een taal is een dialect met een leger en een marine.’ Dus sommige van deze talen zijn op sterven na dood en andere zoals het Spaans en het Engels hebben de wereld veroverd. Alleen de sterksten overleven ook hier. Maar het Frans bewees dat dominantie nooit oneindig is.

Zwakkeren worden weer sterker

Soms ontstaat er onder Homo Sapiens een streven om een eerdere ‘verliezer’ weer belangrijker te maken. Dat is niet altijd makkelijk want de andere taal of soort moet dan meestal weer (gedeeltelijk) plaats maken. De gevangenneming eind september van de ex-president van Catalonië is hier een voorbeeld van. Zo ook de schietgrage reactie van de Baron van Voorst tot Voorst op de jacht van de Canis lupus op de wilde Ovis kuddes, waarbij hij die jacht toch echt exclusief in gedachte had voor ‘zijn soort mens’ (de Homo denkisuperieuris?) en hij de wolf ziet als een soort stroper. Mais non, monsieur le Baron!

Albert Poutsma, voorzitter stichting Dag van de Aarde

Wat vindt u van dit artikel?

Albert Poutsma is voorzitter van de stichting Dag van de Aarde en uitgever van de Krant van de Aarde. Hij werkte jarenlang samen met verschillende internationale uitgeverijen o.a. in de Financiële sector. Hij wil met de Krant van de Aarde de schoonheid maar ook de kwetsbaarheid van de Aarde tonen. "Op die manier kunnen werken aan de bewustwording van lezers en bijdragen aan een kentering in opinies, keuzes en koopgedrag".