Al duizenden jaren zoeken mensen naar een paradijs, een hemel, een ‘Garden of Eden’. Maar wat als we dat paradijs nooit kwijtgeraakt zijn? Wat als de Aarde zélf dat paradijs is – en wij ons alleen maar hoeven te herinneren dat we er deel van uitmaken?

In balans?

In oude tradities wordt de Aarde vaak beschreven als vrouwelijk: Moeder Aarde, Pachamama, Gaia. Eeuwenlang is deze zachte, voedende energie onderdrukt. Ook in onszelf. In plaats daarvan zijn we steeds meer in ons hoofd gaan leven. We hebben een virtuele wereld gebouwd in de hoop gelukkiger te worden – en toch zijn we vaak verder van onszelf afgeraakt.

Alles in de natuur kent balans: mannelijk en vrouwelijk, plus en min, actie en rust. Maar in onze samenleving is vooral het gewonde mannelijke overheersend: hard werken voor status, macht, geld. Gericht op overleven. En ja, misschien zijn we economisch welvarend, maar rijk van binnen zijn we vaak niet.

Van angst naar liefde

De transitie waar we nu voor staan gaat over de verschuiving van angst naar liefde. Zolang angst regeert, kan liefde niet vrijuit stromen. Daarom is het tijd om de vrouwelijke energie in onszelf opnieuw te omarmen: luisteren, openstaan, kwetsbaar durven zijn. Intuïtie en inspiratie volgen. Creëren vanuit verbinding.

Als we dat doen, merken we dat Moeder Aarde niet vraagt dat wij haar redden – ze vraagt dat wij onszelf helen. Want pas als we onze eigen wonden erkennen en verzachten, kan de wereld buiten ons veranderen.

Zoals Gandhi zei: ‘Be the change you wish to see in the world’. Dat gaat verder dan afval scheiden, elektrisch rijden of zonnepanelen op je dak. Het vraagt de moed om écht naar binnen te keren. Te luisteren naar je hart. Daar, diep in ons hart, ligt een wereld opgeslagen waarvan we wéten dat ze mogelijk is. Een wereld die we samen kunnen vormgeven – als we bereid zijn telkens opnieuw te kiezen voor liefde.

Dat innerlijke boek, die zachte stem in ons hart, is wat ik in The Book of Love heb leren kennen: een herinnering dat de taal van Liefde al in ons geschreven staat.

De Aarde wijst ons de weg. Naar mijn hart, naar jouw hart. Naar zachtheid, moed en verbondenheid. En misschien begint die weg wel vandaag, met de simpelste keuze: kiezen voor liefde.