House of Hope volgt Manar, een vrouw die wordt gedreven door een droom: een sprankje hoop bieden te midden van het voortdurende geweld en onderdrukking die de Palestijnen omringen. Samen met haar man Milad richtte ze de House of Hope-school op – een basisschool gebaseerd op de vrijeschoolpedagogie, die geweldloos verzet omarmt en kinderen helpt bij het helen van trauma’s.

Onschuld beschermen

Gefilmd over een periode van drie jaar begint het verhaal vóór 7 oktober 2023 en ontvouwt zich gedurende het escalerende militaire geweld.

De jonge leerlingen keren terug in de klas met aangrijpende verhalen over nachtelijke invallen van het Israëlische leger en de raketten die over hen heen vliegen. Om hen te kalmeren zingt Manar met grote overtuiging voor haar klas, vastbesloten hun onschuld te beschermen – ook al wankelt haar eigen kracht.

Thuis ziet Manar hoe haar puberzoon zich terugtrekt, vluchtend in een wereld van videogames, terwijl de muren om hem heen steeds dichterbij lijken te komen. Haar dochter, die speciale zorg nodig heeft, verlangt naar de structuur die de wereld om haar heen niet meer biedt. Terwijl Manar en Milad verlangen naar een derde kind – in de overtuiging dat nieuw leven hoop kan brengen – twijfelt Manar. Wat voor leven kun je een kind bieden als je weet dat het zal opgroeien onder bezetting?

House of Hope schetst het portret van een vrouw die, tegen alle verwachtingen in, probeert zowel haar gezin als een nieuwe generatie Palestijnse kinderen te koesteren op haar school. Het leven onder de Israëlische bezetting en het aanschouwen van de genocide in het nabijgelegen Gaza brengen de overtuigingskracht en het welzijn van Manar aan het wankelen. De film biedt een zeldzaam menselijk perspectief op een regio die vaak uitsluitend door de lens van geweld wordt bekeken, en vertelt een universeel verhaal over vastberadenheid, volharding en idealen, te midden van wanhoop.

Regisseur Marjolein Busstra: “Achttien jaar geleden was ik als fotograaf in Palestina. Daar ontmoette ik Manar. Ik was onder de indruk van haar idealisme. Ze sprak vol passie over haar droom om een betere toekomst voor Palestijnse kinderen te creëren en over haar visie om een unieke school op te richten. In de loop der jaren hielden we contact. Op een dag vertelde ze me dat het haar gelukt was: ze had haar school opgericht. Toen wist ik dat ik haar op deze missie moest volgen. Ik wilde middels haar verhaal laten zien hoe het dagelijkse leven onder bezetting er óók uitziet. Bijvoorbeeld door te laten zien dat Manar iedere ochtend haar zoon Neshan gedag kust voordat hij naar school gaat, wetende dat hij een checkpoint moet passeren.”

Producent Ruby Deelen, 100% Film: “De hechte vertrouwensband tussen Marjolein en Manar is voelbaar in de film. Manar wilde dat Marjolein deze film zou maken, omdat ze haar vertrouwde, en omdat het voor Manar belangrijk is dat de westerse wereld hun dagelijkse realiteit en perspectief leert begrijpen. Daarom betrokken we een Palestijnse crew en de Palestijnse coproducent Philistine Films, om ervoor te zorgen dat het verhaal ook van binnenuit verteld zou worden en dat het lokale perspectief in elke stap van het proces verankerd bleef.”

Coproducent May Jabareen, Philistine Films: “Palestijnen zijn zoveel meer dan wat we in het nieuws of in de main stream media te zien krijgen. In het hart van onze strijd en ons gevecht liggen liefde en hoop. Toch leven we in een realiteit die gevuld is met geweld en onrust, wat ons leven vol tegenstrijdigheden maakt.”

Websites IDFA, Marjolein Busstra, 100% Film, Philistine Films, Omroep ZWART

Cinema Delicatessen website, Facebook, Instagram, YouTube

www.ThePublicityCompany.com, Facebook