Alleen? Nee, verstopt!

Veel mensen schrikken wanneer ze een reekalfje alleen in het gras zien liggen. Ze denken dat het verlaten is en proberen ‘te helpen’. Maar wat goed bedoeld is, eindigt vaak in verdriet. Want moeder is vrijwel altijd in de buurt. Ze laat haar jong achter op een veilige plek terwijl zij zelf gaat eten, en komt meerdere keren per dag terug om het te zogen. Zo werkt de natuur. Door het kalf op te pakken, loopt het dier de kans verstoten te worden.

 Dus: zie je een reekalf? Laat het met rust. Raak het niet aan. Neem het niet mee.

Maaiseizoen: dodelijke gevaren

Precies in de periode dat reekalfjes worden geboren, start ook het maaiseizoen. Het gras is lang en de boeren willen hun weilanden bewerken. Voor reekalfjes betekent dat groot gevaar: zij blijven instinctief stil liggen bij naderend gevaar, ook als daar een grasmaaier aan komt. Hun natuurlijke overlevingsstrategie werkt hier dus juist tegen hen. Gelukkig zijn er boeren, wildbeheerders en vrijwilligers die actie ondernemen. Graslanden worden vooraf grondig uitgekamd om kalfjes op te sporen vóór het maaien begint. Dit jaar begon het maaien vroeg vanwege het warme, droge weer – maar ook de voorbereidingen waren op tijd. Tijdens een grootschalige zoektocht werden er geen kalfjes gevonden, en kon het maaien veilig doorgaan.

Speuren met drones én voeten

Tegenwoordig worden warmtesensoren op drones ingezet om de kalfjes op te sporen. Op het scherm verschijnt zo’n kleintje als een rode stip in het groene veld. Is zo’n stip gedetecteerd dan blijft de drone hangen en gaan mensen op zoek. Toch blijft het lastig: het gras is hoog en de kalfjes liggen goed verstopt. In gebieden waar niet met drones gevlogen mag worden – zoals Lage Vuursche – gebeurt het nog ouderwets met mankracht. Vrijwilligers kammen het veld uit, in linie, ieder verantwoordelijk voor zijn eigen stukje gras.

Zodra een kalfje wordt gevonden, blijft het – zeker tot zo’n 3 á 4 weken oud – roerloos liggen. Het wordt voorzichtig opgetild met plukken gras en tijdelijk verplaatst – in een jute zak of houten kist – naar een veilige plek buiten het maaiveld. Zo wordt het beschermd tegen maaien én tegen roofdieren. Na het maaien worden de kalfjes weer teruggezet op hun oorspronkelijke plek. De redders blijven erbij tot moeder en jong elkaar weer hebben gevonden – een ontroerend moment, iedere keer weer.

Een geluksmoment in het veld

Een paar dagen na zo’n actie zag ik weer een reekalfje naast zijn moeder in het hoge gras. Wat een bijzonder geluksmoment!

Maar het is ook een krachtige herinnering: laten we de natuur haar gang laten gaan. Alleen als het écht nodig is, zoals bij maaien, mogen we ingrijpen – met respect, voorzichtigheid en kennis.