Storm

Henry: “Hoe is het daar op Aarde? Toen ik vertrok was er wel een gedoe met een griepvirus en vooral het klimaat en biodiversiteit.”

Jenny: “Het was me wel wat de laatste jaren, maar ik denk dat we samen een weg gevonden hebben.”

Henry: “Vertel”.

Jenny: “Ja we hebben best spannende jaren gehad. Dat griepvirus kregen we eerst eigenlijk niet goed onder controle en het wakkerde ook de angst verder aan. En, zoals je weet, angst is niet altijd de beste raadgever. Maar toen. . . er stak op een gegeven moment, letterlijk en figuurlijk, een enorme wereldwijde storm op. Een storm die alle weerstations versteld deed staan want dat was nog nooit eerder gebeurd. En ja, ook veel doden, minder dan door het virus, maar toch. Heel verdrietig voor degene die het betrof.”

Herstel

Henry: “Jeetje, hoe ging dat verder?”

Jenny: “Het wonderlijk was dat het virus er als het ware ook door weggewaaid was. De natuur is een complex stelsel van aarde, planten, dieren en vooral het bodemleven van bacteriën. Alles raakte door elkaar en de natuur vond het heerlijk. De natuur kon zich even helemaal herstellen naar haar oorspronkelijke opzet. We konden en durven elkaar ook weer innig vast te houden. En dat geeft zo’n kick. Ook klimaat en biodiversiteit kregen de tijd om zich te herstellen. De angst maakte plaats voor liefde voor elkaar en de natuur.

Het virus en de storm gaven iedereen het besef dat het echt anders moest. Met elkaar aan de slag, lokaal voedsel produceren en we zorgden voor elkaar en de Aarde. De olie- en gasvoorraad bewaren we nu als cadeau van de zon. De zon en wind konden immers genoeg voor onze energie zorgen en geld… ja, het geld kreeg ook een nieuwe rol. Met alleen geld was het niet gelukt om een balans op Aarde te creëren. We moesten het met elkaar doen en geld werd weer alleen een ruilmiddel, zoals het ooit bedoeld was. Iedereen werd daarmee aandeelhouder van de Aarde en tegelijk van elk bedrijf en iedereen leeft in overvloed.”

Werelderfgoedlijst

Henry: “En is er toen nog wat van gekomen om de Aarde op de Werelderfgoedlijst te zetten?”

Jenny: “Jazeker. Maar ook daar had de storm toegeslagen. Veel mooie erfgoedgebouwen waren beschadigd. Ook dat deed het besef ontstaan dat wij als mensen er voor moeten zorgen. UNESCO kan wel een mooie werelderfgoedlijst maken, maar als we er ons hart niet aan verbinden dan gebeurt er niets. Ja, en toen was de stap maar klein om te bedenken dat we de hele Aarde als erfgoed moeten behandelen om het nog mooier aan de volgende generatie door te geven. Zo werkt het ook al miljoenen jaren, maar de laatste eeuwen waren we dat wat vergeten. De omslag kwam in de samenwerking tussen Earth Charter en het Veerhuis waar vele organisaties en mensen zich bij aansloten. ”

Jenny: “Mag ik ook even een vraag stellen: Wie is eigenlijk de eigenaar van die ster?”

Henry: “Dat heb ik even nagezocht in het sterren-eigendomsregister. Ha ha, die is er dus niet. In de VN Outer Space Treaty uit 1967 staat dat hemellichamen niet in eigendom genomen mogen worden. Waarom dan wel de Aarde? Dat lijkt me een interessante juridische kluif.”

Eigendom

Jenny: “Interessant. Hier is inmiddels een grote beweging op gang gekomen om het eigendom van grond netjes over de mensheid te verdelen; net zoals toen honderden mensen meededen aan de Veerhuis ‘Maak de Aarde vrij’ actie. Elke wereldburger heeft gemiddeld twee hectare. We zijn nu bezig om dat netjes te regelen. Best nog een klus, want landeigendom bestaat nu zo’n 3000 jaar en om dat weer goed en eerlijk te regelen vergt wel even wat tijd. Hopelijk is er straks geen strijd meer om land en/of olie; iedereen ziet vrede dichterbij komen.”

Jenny: Ik ben eigenlijk wel benieuwd of er nog meer mensen een ster hebben.”

Henry: “Ja; ik weet het van Wubbo Ockels. Hij heeft geen ster maar een planeet op zijn naam. Hij was natuurlijk al bekend met ruimtereizen. Ik kan nu meevoelen hoe het is om vanaf een ster op de Aarde te kijken. Eén van zijn bekende uitspraken was altijd: We are all astronauts of spaceship Earth.”

Jenny: “Kom je snel weer terug?”

De kleine prins en de sterren

Henry: “Ik lees net in ‘De kleine prins’ – Voor reizigers zijn de sterren een gids. Voor anderen zijn ze alleen hele kleine lichtjes. – Misschien laat ik me nog wel even door de sterren gidsen in deze mooie hemel.
Ik kom daarna graag terug om te zien hoe mooi het op hemellichaam Aarde geworden is en samen met jou naar de kleine lichtjes in de hemel te kijken; in 2029 schat ik.”

De Ster die het Veerhuis is aangeboden gebeurde in een de podcast die je hier vindt:

https://www.veerhuis.nl/veerhuis-opent-tweede-vestiging/

Wil je het ruimtereisgevoel ook ervaren?
De hele Aarde op de Werelderfgoedlijst is een hele reis zie: Aarde erfgoed.