Het zet ons leven aardig op z’n kop. Jarenlang koesterden we de wens door erover te fantaseren en te speculeren. Medio december werd wens werkelijkheid: sindsdien wonen we niet meer samen, maar delen nu onze voordeur met een Friese Stabij. 

Ruim 8 weken jong nam Bijke, want zo heet een Friese Stabij nu eenmaal, zijn intrek in onze bijkeuken. Zijn bijkeuken. Kinderloos konden we voorheen gaan en staan waar we wilden. Maar nu werden we geconfronteerd met een strak schema van slapen- plassen- eten- spelen- plassen- slapen. En dat niet alleen. Ook vonden we onszelf op straat terug met een stoïcijns kijkende pup aan het einde van de lijn. Zittend op de stoep, aandacht voor alles behalve voor ons. En hoe krijgen we die 5,5 kilo nu in beweging? 

5,5 kilo is inmiddels ruim 16 kilo. Nooit geweten dat hondjes zo snel groeien: zelf zien gebeuren is toch heel anders dan een groeicurve in het puppy boek voor dummies. 

We raken gewend aan elkaar, en we zijn apetrots op ons ventje. Het grootste plezier is wel het avontuur om zijn aard te ontdekken, te stimuleren en hier-en-daar te corrigeren. Tuurlijk, we zijn gewend geraakt om honden volledig in ons leventje te passen. Uitlaatservices spuiten uit de grond, want een hond hoort erbij. Ook al vraagt dit van het dier een topprestatie in aanpassingsvermogen. 

Ontdekken wat zijn aard is, en daarin meebewegen is een andere houding. 

Toen ik daar zo over nadacht, terwijl Bijke een kuil groef in ons gazon, trof mij de parallel. Want dat is eigenlijk de basis waarvan uit wij telkens werken op Kraaybeekerhof (Academie).  Een basis die zijn wortels heeft in de Antroposofie. Ontdekken en anderen laten ontdekken wat de unieke aard is van jou, mij en de wereld om ons heen. Lenigheid ontwikkelen om mee te bewegen en te buigen met deze aard. 

Studenten worstelen wel eens met deze andere houding. Gewend als ze zijn om, bijvoorbeeld als het over voedingsadviezen gaat, (opleiding Natuurvoedingskundige) tabellen te volgen en grote waarheden te koesteren. En dan worden ze op Kraaybeekerhof Academie uitgedaagd zelf na te denken, vanuit het individu. Dat kan even wennen zijn. 

Zoals wij even moesten wennen aan onze nieuwe huisgenoot. 

Ellen J. Folkersma

Directeur a.i. Landgoed Kraaybeekerhof