The sky is the limit
In ieder Nationaal Park in Amerika zijn volop mogelijkheden voor ontspanning, educatie en sportieve activiteiten. En hoe groot en overweldigend de natuur ook is, verdwalen is onmogelijk dankzij de vele bordjes naar de mooiste uitzichten en de uitdagendste ‘trails’. Met dank aan de nu 100-jarige Nationale Park Service, de hoeder van al dit moois.
Tekst en beeld: Yvonne Koop
Las Vegas is het startpunt van onze reis langs een aantal Nationale Parken in Zuidwest-Amerika. Iedereen kent Las Vegas van The Strip, de lange boulevard met neonverlichte reclameborden van de meest excentrieke en luxueuze hotels, winkels en casino’s. Overal loeien de airco’s, want zonder die verkoeling is het niet uit te houden met temperaturen van rond de 45 graden.
Vanwege de ligging, midden in de woestijn, blijkt energie opwekken via zonnepanelen de beste manier van energie-opwekken. Net buiten Las Vegas wordt dan ook een groot zonnepanelenpark aangelegd en steeds meer hotels installeren zonnepanelen op de daken. Vanaf 2017 wordt overal in de stad op zonne-energie overgeschakeld, zodat Las Vegas zich vanaf dan de meest duurzame stad van Amerika kan noemen. Tegen die tijd moet ook The Park klaar zijn, een groot park ten westen van The Strip dat met onder meer huizenhoge tulpen voorzien van led-verlichting een publiekstrekker van formaat belooft te worden.
Rijke flora en fauna
Even buiten Las Vegas valt ineens de woeste leegheid van Amerika als een deken over ons heen. Behalve een kaarsrechte streep asfalt waarop we rijden en kilometers uitgestrekte woestijn is er niets te zien. Het maakt ons uitgelaten. Dit is het echte Amerika, hier waren we naar onderweg. En nu rijden we er middenin!
Veel te snel zijn we bij ons motel vlakbij Zion National Park, met haar oppervlakte van ongeveer 600 km² een kleintje onder de 58 Nationale Parken van Amerika. Het park bestaat uit een aantal hoge plateaus die worden doorsneden door diepe canyons. De belangrijkste is Zion Canyon: een ravijn van 24 kilometer lang en 800 meter diep, met hoog oprijzende wanden en hellingen. Het ravijn is uitgeslepen door de Virgin River, en dankzij die rivier heeft Zion Canyon nu rijk gevarieerde flora en fauna. We willen de Riverside Walk doen, tot aan de Zion Narrows. Hier is slechts enkele meters ruimte tussen de ruim 600 meter hoge bergwanden, wat een imposant gezicht is. Wie verder wil, het smalle ravijn in, moet door de rivier waden.
Junior-ranger
Bij het Visitors Centre kopen we een jaarpas waarmee we alle Nationale Parken van Amerika kunnen bezoeken. Buiten vullen we onze flessen met gratis water, want de zon begint al weer ongenadig te branden. Ondanks de hitte rennen onze kinderen er pijlsnel vandoor, op zoek naar avontuur. En dat is hier volop te vinden. Dankzij de vele trails (uitgestippelde routes) in dit drukbezochte park waaiert iedereen alle kanten uit en voel je je al snel (bijna) alleen op de wereld. Ondanks de vele verbodsborden overheerst een gevoel van vrijheid. Alleen bij de hotspots is het druk, zoals op het picknickveld bij het grote Zion Lodge hotel midden in het park. Daar kan onze jongste zoon mooi een van zijn vele opdrachten afstrepen uit het werkboek: het oprapen en in een prullenbak deponeren van afval wat her en der rondslingert.
De rest van de dag moet Sky nog veel meer opdrachten doen: sporen zoeken, bloemen natekenen, dieren spotten en aardlagen tellen. Maar dat heeft hij ervoor over om zich aan het eind van de dag te kunnen laten installeren als junior-ranger. Plechtig belooft hij niet alleen in dit park maar voortaan overal ter wereld de natuur te beschermen en te verdedigen. We staan er allemaal met tranen in de ogen omheen… “Mission completed”, zie je de ranger voldaan denken.
Sprookjeswonderland
Via de beroemde Carmel Highway verlaten we Zion en rijden we richting Bryce Canyon. De kronkelende weg met na iedere haarspeldbocht een nog adembenemender uitzicht op de bergen doet ons beseffen dat we nog maar een nauwelijks iets van de het imposante natuurschoon van Amerika hebben gezien. Bryce Canyon, waar we ‘s avonds arriveren, staat bekend om zijn prachtige roodtinten. Het gebied ligt vol vreemdsoortige, natuurlijk gevormde amfitheaters. Hierin staan talloze zeer grillig gevormde rotsformaties (hoodoos genaamd) in allerlei kleurschakeringen, variërend van wit, pastelroze, vurig oranje en rood tot knalrood. Die kleurnuances zijn vooral bij zonsopgang goed te bewonderen, reden waarom we vlakbij de canyon gaan overnachten, dit keer in een tent. Na een weergaloze rodeo-show genieten we bij een langzaam dovend kampvuur nog heel lang van een eindeloze sterrenhemel. Bryce Canyon is namelijk ook een van de donkerste plekken op Aarde.
Vanaf het Sunrise Point, waar we de volgende ochtend vroeg inderdaad een spectaculaire zonsopgang zien, dalen we af in het sprookjeswonderland voor ons. Alhoewel dat zo op het oog een gemakkelijke wandeling lijkt is het hoogteverschil zo groot dat we al gauw besluiten om niet helemaal naar beneden af te dalen, maar rustig aan weer terug te gaan. Anders houden we geen zuurstof meer over voor de terugweg. Daarbij is nu de temperatuur al zo hoog dat je bijna onafgebroken water moet blijven drinken.
Wereldwonderen
Ook de andere Nationale Parken die we aandoen, grossieren in verpletterende zonsop- en ondergangen, indrukwekkende bergpartijen, gigantische stuwmeren en nog veel meer schoonheid. Het mooiste hebben we echter tot het laatst bewaard: de Grand Canyon, een van de zeven wereldwonderen der natuur. Miljoenen jaren geleden werd hier een deel van de aardkorst omhoog gedrukt waardoor het Colorado Plateau ontstond waar de Grand Canyon onderdeel van is. De Colorado River heeft zich gedurende de laatste 6 miljoen jaar een weg gebaand door de rotslagen van het plateau, waarbij het gesteente steeds verder werd en wordt uitgeslepen. Omdat elke rotslaag weer uit een ander soort gesteente bestaat, zijn de effecten van de kracht van het water overal verschillend. Hierdoor is een gecompliceerd stelsel van diepe, grillig gevormde ravijnen ontstaan.
Het is even wennen om nu ineens geen uitzicht op bergtoppen, maar over bergkloven te hebben. En om na relatief rustige dagen weer tussen massa’s toeristen te staan. Die vanzelfsprekend allemaal op hetzelfde uitkijkpunt voorbij de hekjes willen klauteren om nog beter de eindeloze gespleten vlakte in beeld te kunnen brengen. Gelukkig zijn we hier drie dagen en hebben we ruim de tijd om even verder te kijken dan de neus van vele toeristen lang is en zo ook hier de magie te ontdekken van de machtige natuur tegenover de nietige mens. En om tot ons door te laten dringen hoe kwetsbaar die natuur is voor vernielzuchtige mensenhanden en -voeten. Ook hier haalt Sky weer vol trots zijn junior-rangers badge. En beloven we samen met hem goed voor de natuur te zorgen. Niet alleen in Amerika, maar overal ter wereld!
Meer info:
www.ontdek-amerika.nl/nationaleparken.html
Verkiezing mooiste natuurgebied van Nederland
Nederland heeft twintig Nationale Parken, waarvan Nationaal Park De Hoge Veluwe de grootste en bekendste is. Maar ook de Weerribben, de Peel, Dwingelderveld of de jongste aanwinst, het Drents-Friese Woud, mogen er zijn. Na de zomer schrijft het ministerie van Economische Zaken een verkiezing uit. De drie natuurgebieden met de meeste stemmen worden de komende jaren in binnen- en buitenland gepromoot als iconen van de Nederlandse natuur.
Alternatief voor reis naar Amerika
De film National Parks Adventure (nu te zien in de 3d-biocoop Omniversum in Den Haag) neemt je mee op een avontuur door de indrukwekkende landschappen van Amerika. Al 100 jaar zijn Nationale Parken zoals Yellowstone, Yosemite, de Everglades, de Redwoods en Arches een levend monument voor de uitgestrekte en ongerepte wildernis die Amerika rijk is. Voor het eerst is de schoonheid van deze parken op grootbeeld te bewonderen. Tijdens de tocht sluit je je aan bij bergbeklimmer Conrad Anker, fotograaf Max Lowe en kunstacademiestudent Rachel Rohl. Gezamenlijk fietsen, wandelen en klimmen zij zich een weg door Amerika’s meest ongerepte parken. Met adembenemende beelden als resultaat.
‘I Am The River, The Ri...
De Whanganui-rivier is de hoofdpersoon van deze film, die als spiegel en inspiratiebron alle reizigers organisch verenigt.