Appelsneeuw en kweeperen

Tekst: Renske de Zwart

De nieuwe oogst uit de boomgaard deze herfst nodigt weer uit om lekker aan het koken te gaan. Van een vriendin kreeg ik een volle tas met kweeperen. Wat kun je daar mee? Een duik in mijn kookboeken leverde dit bijzondere recept op. Het komt uit het kookboek ‘De smaak van mijn herinneringen’ van Tessa Kiros. Zij is het kind van een Finse moeder en een Grieks-Cypriotische vader. Ze is in Londen geboren en opgegroeid in Zuid-Afrika, en in dit boek heeft ze de recepten van haar multiculturele jeugd opgetekend. De mediterrane keuken van haar vader leverde dit heerlijke gerecht op met kweepeer. Kweeperen zijn niet overal makkelijk te krijgen, maar wellicht kan jouw groenteboer, of natuurvoedingswinkel ze voor je bestellen. Mocht je geen kweeperen te pakken krijgen hierbij als alternatief een recept uit een ander mooi kookboek ‘Een jaar in mijn keuken’ van Skye Gyngell om eens iets heel anders met appels te doen, namelijk sneeuw maken.

Gebakken Kweeperen

Met bruine suiker, kaneel en walnoten.

Voor acht personen:
3 eetlepels rozijnen
4 eetlepels cognac
4 kweeperen
3 eetlepels geplette en gehakte walnoten
1 theelepel kaneel
100 gram bruine suiker
40 gr. boter in stukjes

Verwarm de oven voor op 180 C. Doe de rozijnen in een kommetje en laat ze een poosje weken in de cognac. Was de kweeperen goed en schrob evt. het donslaagje van de schil.
Snijd de kweeperen doormidden. Laat de schil zitten, maar verwijder het klokhuis zodat er een soort nestje ontstaat. Kweeperen zijn keihard dus doe dit voorzichtig met een heel scherp mes. Leg de peren in een ovenvaste schaal waar ze in één enkele laag vrij dicht op elkaar in passen. Lepel de rozijnen gelijkmatig over de nestjes en schenk er vervolgens de cognac overheen. Lepel de walnoten, de kaneel, de bruine suiker en de boter in de nestjes. Schenk 2, 5 dl. water in d schaal en dek deze af met bakpapier. Bak de peren ongeveer twee uur, voeg halverwege de baktijd nog 2,5 dl. water toe en schraap eventueel vastzittende stukjes suiker of walnoten die aan de schaal vastplakken los. Lijkt er meer water nodig te zijn, voeg dit dan toe. Na ongeveer twee uur zijn de peren zacht zonder dat ze uit elkaar vallen, ze hebben een mooie gouden kleur en de saus is ingedikt. Serveer met een dot zure room waar poedersuiker en vanille naar smaak doorheen is geroerd. Of met een bolletje pistache of vanille-ijs.

Appelsneeuw

• halve liter water
• 250 gr. fijne kristalsuiker
• 2 vanillestokjes (in de lengte doormidden gesneden)
• 6 appelen (fris en zoet zoals bijvoorbeeld Cox),
• snuf kaneel
• 8 eiwitten
• snuf zout
• 2 eetlepels ‘eau de vie de pommes’.

Breng het water, de suiker en de vanille tegen de kook aan. Voeg de geschilde appels in flinke stukken toe en laat dit vijf minuten koken. Laat het geheel afkoelen in de stroop met de vanille er nog in. Schep de afgekoelde appelstukjes met een schuimspaan uit de stroop en doe ze met twee eetlepels van die suikerstroop in de blender. Roer dit tot een gladde puree. Klop de eiwitten met het zout tot pieken en vouw dit door de appelpuree. Giet het mengsel in de ijsmachine of zet het in de vriezer (waarbij je dan om het half uur even moet roeren met een vork), en voeg vlak voor de massa stevig wordt de eau de vie erbij. Een heerlijk toetje op zich, maar ook heel lekker bij een stuk warme appeltaart.